B İ R   Ö L Ü R    B İ N   D İ R İ L İ R İ Z

Günlerdir cennetimizin cehenneminde yaşam savaşı verenleriz.

Öte dünya ile korkumuz yok artık.

Bu dünyada bize cehennemi gösterenler korksun öte dünyadan.

Vatanını, insanını, ağacını, kurdunu kuşunu, börtü böceğini sevmeyenlerin yeri artık cehennem.

Kim o alevlerin korkunç kızıllığından nemalanıp seyreylediyse şeytanın bu dünyada ki suretidir.

Yıkım Edebiyatının en tanınmış yazarlarından Borchert “Gerçek, kasabanın fahişesine benzer. Onu herkes tanır ama yine de sokakta karşılaşmaktan utanç duyar.” der.

Manidar.

Ve biz bu utancın bedelini çok ağır ödeyenlerdeniz.

Sararız biz yaralarımızı.

Elele veririz.

Yok olan canlarımız için akıttığımız gözyaşımızla söndürürüz yüreğimizin yangınını.

Onarırız, kotarırız.

Yurttaşımız ekmeğini bölüşmesini bilir.

Ekmeğine kimin göz diktiğini bilmeli sadece.

Yeniden yeşeririz. Toprağımız cömerttir. Bizim ona yaptığımız hainliği affeder doğamız.

Hep affettiği gibi.

Olimpiyat şampiyonu Busenaz kızımızın haykırdığı gibi ”Bir ölür, bin diriliriz.”

Bizlerin yarınlarımız için dün derslerine ihtiyacımız var sadece.

Yaşadıklarımızdan, bizlere yaşatılanlardan başka türlü ders almıyoruz çünkü.

Bugünleri unutmamaya, belleğimize kazımaya, yapılanları, yapılmayanları   sonraki yıllarda bir bir hatırlayarak ilerlemeye mecburuz.

Yok edilen, yok edilmeye çalışılan sadece dünümüz bugünümüz değil geleceğimiz aynı zamanda.

Alevlerin içindeki canların çığlıkları, ağaçların cayır cayır yanarken ki korkunç gürültüsü, hiç gitmesin kulaklarımızdan.

İnsanlarımızın bir canlıyı kurtarabilmek için ateşin içine kendini atmasını unutmayalım.

Evi barkı kül olan teyzemizin çırpınışı gitmesin gözümüzün önünden.

İneğine alevler içinde ağlaya ağlaya yalvaran köylümüzün hıçkırıkları, boğazımızda düğüm düğüm dursun hep.

Biz bu acıyı hiç unutmayalım.

Canını hiçe sayıp günlerce insanüstü bir gayretle yangına müdahale eden o insanların yüreği emeği silinmesin hafızamızdan.

O kahramanlara tüm Türk halkının minnet borcu var.

Evet cehennem bize cennet yurdumuzda servis edildi.

Bu acı geçer. Geçecek. Küllerimizden doğmasını biliriz biz.

Bir olmasını biliriz.

Bize bunları yaşatanlara sönmeyen cehennemi yaşatmayı da biliriz.