D İ L S İ Z   Ş E Y T A N…

D İ L S İ Z   Ş E Y T A N…
Bana dokunmayan yılan bin yaşasın deyimine sırtımızı dayamışız duyarsızca nefes alıyoruz. İnsanlığımızdan vicdanımız cımbızla çekilip alınmış. Dilsiz şeytan olduğumuzun farkına bile varamadan hem de.Biz ne ara bu...

Bana dokunmayan yılan bin yaşasın deyimine sırtımızı dayamışız duyarsızca nefes alıyoruz. İnsanlığımızdan vicdanımız cımbızla çekilip alınmış. Dilsiz şeytan olduğumuzun farkına bile varamadan hem de.

Biz ne ara bu kadar ahlak fukarası olduk.

Biz ne ara bu kadar ırz düşmanı olduk.

Biz ne ara bu kadar haram sever olduk.

Biz ne ara bu kadar kör olduk.

Biz ne ara bu kadar korkak olduk.

Biz diyorum.

Biz.

Tüm bu kötülükleri seyrettiğimiz için.

Sapıkları, tecavüzcüleri aramıza aldığımız için.

Tüm bu olayları olağanlaştırdığımız için.

İğrençlikleri görüp ses çıkarmadığımız için.

Biz diyorum.

Bir toplum göz göre göre bu kadar hızla ahlaksızlaşıyorsa bu susanlar sayesinde olur, çünkü.

Hayvanlara tecavüz ediliyor. O zavallılar öldürülüyor. Ayıplıyoruz.

Yurtlarda, kurslarda çocuklarımıza tecavüz ediliyor. Kınıyoruz. Üstelik gücün adaletini, adaletin güçsüzlüğünde seyrediyoruz.

Çocuk gelinleri görüp duyup o bedende kadın silueti gören sapığı lanetliyoruz da o çocuğun anasını, babasını, düğününde halay çeken sapkınları görmüyoruz.

Küçücük bedenlerin tabutlarını toprak kabul etmeyip titriyor da biz o yavrulara kıyan insan artıklarını kabulleniyoruz.

Çocuklar çığlıklarını resmediyor bu ülkede. Kâh kalemle kâğıda bağırıyor acılarını, kâh tebeşirle bir taş parçasına. Hayatları, hayalleri ellerinden alınan yavruların sessiz haykırışları boğazımızda bir düğüm oluyor ama öz çocuğuna bunların yapılmasına vesile olan insanlıktan nasibini almamış bu yaratık aramızda dolanıyor.

Biz iyiliğin acımak değil, acıtmamak olduğunu unutmuşuz.

Biz kötülüğün karşısında sessiz kalmanın kötülükle eşdeğer olduğunu unutmuşuz.

Biz dışarıdan gelen sese kapımızı kapatırken içeriden atacağımız çığlığın duyulmayacağını unutmuşuz.

Biz görmezsek, duymazsak, söylemezsek… Günümüzü kurtaracağımızı sanıp insan olduğumuzu unutmuşuz.

Biz dilsiz şeytan olmuşuz…

Çocuklarımıza sahip çıkamıyoruz.

Kadınlarımıza sahip çıkamıyoruz.

Yaşam alanlarını ele geçirdiğimiz hayvanlarımıza sahip çıkamıyoruz.

Bize yaşam veren ağaçlarımıza sahip çıkamıyoruz.

Dağımıza, bağımıza, denizimize sahip çıkamıyoruz

Sahi, biz neden nefes alıyoruz ?

Bu haber toplam 273 defa okunmuştur
HABERE YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.