Güle Güle Sinemanın Efesi
Onu çok geç tanıdım. Ulalı yönetmen Yüksel Aksu bir ilki gerçekleştirmek için Muğla’da çalışıyordu. Oscar’a aday gösterilen “Dondurmam Kaymak”ın çekimlerine yeni başlamak üzereydi. Muğla Atatürk stadyumunda biri motosiklet kullanmaya çalışıyor peşinde onu tutmaya çalışan üç, beş kişi koşturuyordu. Görüntü bana ilginç gelince içeri girdim. Çekilecek olan filmin çocuk oyuncuları motosikleti kaçırma sahnesinde nasıl kullanacaklarını öğreniyordu. Kenarda yedek kulübesinde oturmuş insanlarla sohbet ederken sürekli gülen herkesi de güldüren biri dikkatimi çekti. Biraz yaklaşıp sohbete dahil oldum. İlk kez o gün tanışmıştım Turan ağabey ile.
***
Film setine kimi zaman onu ziyarete gittik. Uzun olmasa da kısa ama mesaj dolu sohbetler ettik. Filmin ilk Muğla galasında Antalya Altın Portakal Film festivallerini aratmayan görüntüler vardı. Usta yönetmen Yüksel Aksu’nun bu işte bir parmağı var galiba ediğimde Turan Özdemir, “Ulalı değil mi o ondandır . Muğlalılar havayı sever. Nasıl attık ama havamızı” demişti bana. Haksızda değildi diğer festivallerde üstü açık arabalarla kortej yapanlar bu kez tamamı amatör olanların kortejini sokaklarda alkışlıyorlardı. İstanbul galası ve sonrasında televizyon programları ile büyük bir çıkış yakaladı Dondurmam Gaymak. İzmir galası için yerel oyuncular ile hareket ettik. İzmir’de salona girmeden önce neredeyse herkesi tek tek karşıladı Özdemir. Birlikte rol aldığı küçük büyük demeden herkesi sıkıca kucaklıyordu. İzmir’in tam da merkezinde kocaman bir Muğla bulutu oluşmuş sağanak şeklinde yağıyordu.
***
Sonraki dönemde ise Turan ağabeyle daha uzun sohbetler etme şansımız oldu. Genelde akşam saatlerinde yemek masasında başlayan sohbetlerimiz sabahın ilk ışıklarına kadar sürüyordu. Türkiye’den sinemadan en çok da hayattan konuşuyorduk. Hayata dair her şeye değer veriyordu. 21 Mayıs 2010 günü Bodrum Ortakent yolun üzerindeki kedinin ezilmesini önlemeye çalışırken bir motosikletin çarpması sonucu ağır yaralandı. Beyin kanaması geçiren Özdemir 9 Haziran 2010 gününe kadar yoğun bakımda kaldı. Sonrasında bir süre dinlendi. Kaza sonrasında ne zaman bir araya gelsek ban hep hayattı boşa geçirmeden yaşamak gerektiğini anlatırdı. Önceki gün onu ebediyete uğurladık. Ben onu tanıma şansına erişenlerden biriydim. Baba ocağında yapılan son törende konuşan yönetmen Talip Karamahmutoğlu, “bizim için Turan Özdemir sinemanın efesiydi.” Cümlesini kurunca rahat uyu Turan ağabey çünkü senin anlatmak istediklerini yaşam felsefeni herkes anlamış diye geçirdim içimden. Bu günkü yazının başlığı da son projesinin yönetmenin ağzından gelmiş oldu. İnsanlar yaptıkları ile anılır ve yaşatılır. İşte sadece kamera karşısında Turan Özdemir;
2011 - Pis Yedili
2010 - Geniş Aile
2009 - Gölgedeki Renkler
2009 - Babam Büfe
2008 - Üvey Aile
2008 - Mevlana Aşkın Dansı
2008 - Geç Gelen Bahar
2008 - Yağmurdan Sonra
2007 - Adem'in Trenleri
2007 - Mavi Gözlü Dev
2007 - İki Yabancı
2005 - Dondurmam Gaymak
2004 - Kadın İsterse
2004 - Cennet Mahallesi
2003 - Estağfurullah Yokuşu
2002 - Çekirdek Aile
2002 - Aslı ile Kerem
2001 - Tatlı Hayat