Kızılağaç köylülerinin temiz su çığlığı

Milas’ta  Kızılağaç mahalle Muhtarı Muhsin Yiğit, mahallenin bir türlü çözüme kavuşturulamayan su sorununu gündeme getirdi. Yiğit, “seçimden seçime hatırlanıyoruz” sözleriyle sitem ederken “Yetkililerin ilgisini beklemekten artık çok sıkıldık ve yorulduk. Kanalizasyon yok, yol yok, su yok. Kullandığımız 35 liralık suya bir de 48 TL taşıma bedeli ödemek zorunda kaldık. CİMER’e kadar başvurduk ama sonuç alamadık. Sonunda köye satılık tabelası mı asalım?” sözleriyle duruma isyan etti.

Haber Merkezi

Muğla’ya 99 km Milas ve Didim’e 30 km uzaklıkta olan ve etrafı turizm alanlarıyla çevrili konumda olan Kızılağaç mahallesinin sakinleri mahallelerinde yol ve su olmadığını, yetkililerinde bu konuda duyarsız kaldığını ifade etti.

Bölgenin en eski yerleşim yerlerinden biri olan Kızılağaç’ta zeytincilik ön plana çıkarken mahallede 3000 yıllık anıt niteliğinde zeytin ağaçlarına sahip… Türkiye’nin en batısında yer alan Kızılağaç mahallesi sakinleri ise dertlerine çözüm bulamamaktan şikayetçi.

 “SONUNDA KÖYE SATILIK TABELASI MI ASALIM?”

Mahallenin sorunlar sebebiyle göç verdiğine dikkat çeken Muhtar Muhsin Yiğit, bir çok sıkıntıları olduğunu ifade ederek, “Resmi kurumlar duyarsız davranıyor.  Seçimden seçime hatırlanıyoruz.  Sorunumuzdan tüm ilgililerin ve yetkililerin bilgisi var. Sorunu çözeceklerini de söylediler ama ortada icraat yok. Yetkililerin ilgisini beklemekten artık çok sıkıldık ve yorulduk. Kanalizasyon yok, yol yok, su yok, bazı yollar açılmadığı için bazen odunlarımızı da sırtımızda taşımak zorunda kalıyoruz. Kullandığımız 35 liralık suya bir de 48 TL taşıma bedeli ödemek zorunda kaldık. CİMER’e kadar başvurduk ama sonuç alamadık. Sonunda köye satılık tabelası mı asalım? Yağmur duasına mı çıkalım.  Deniz tarafındaki Alagün mevkiinde bir 200 hane daha var. Onlar bizden de perişan. Seçimden önce birkaç kamyon parke taşı getirdiler aradan 2 yıl geçti, halen bıraktıkları yerde duruyor. Seçimden seçime hatırlanıyoruz. Arazideki kot farkından biraz yüksekte evleri olanların hali daha da perişan… Elektrik direkleri ahşap ve kırık, dökük ve kimi yan yatmış. Sulama suyunu geçtik temel ihtiyacımız olan içme suyumuz da yok. Tuvaletlerde su yok. Şofbenlerimiz, çamaşır ve bulaşık makinelerimiz su yokluğu yüzünden çalışmıyor… İnsanlar malını mülkünü bıraktı, Kıyıkışlacık, Ovakışlacık ve  Gürçamlar gibi değişik yerlere göç ettiler ve etmeye de devam ediyorlar.” diye konuştu.

 “MASKE MESAFE TAMAM DA HİJYEN NE OLACAK? İÇME VE KULLANMA SUYUMUZ YOK”

Salgın döneminde de sıkıntılar yaşadıklarını kaydeden Yiğit, “Zor günler geçirdiğimiz şu pandemi sürecinde köy yerinde de olsa kurallara uymaya çalışıyoruz. Maskesiz dolaşmıyor, mesafeye dikkat ediyoruz. Yetkili ve etkili yönetenlerimize soruyoruz: Maske mesafe tamam da hijyen ne olacak ? İçme ve kullanma suyunun olmadığı bir yerde hijyen nasıl sağlanacak ? Madem sosyal devletiz,  önce insan felsefesi ile hareket edilmeli, burada yaşayan insanlara sahip çıkılmalıdır.”dedi

Mahalle de imamlık yapan Eser Bayar ise “Ben Cimer’e kadar başvurdum ama sonuç alamadım. Herkes sorunu birbirine havale ediyor.  Su, yol, telefon ve elektrik sıkıntılarımız var. En önemli sorunumuz su. Düşünsenize köylülerimiz tarlada, bağda, bahçede çalışıyorlar. Dağda çalışıyor hayvancılık yapıyorlar ama yazın 42 dereceyi bulan havada 3-4 gün su gelmediği günler oluyor. Köye 3-4 gün su gelmeyince tuvaletlerde su akmaz, yıkanacak su bulunmayınca acı ama gerçek, abdest alacak suyu bulamazsınız.” dedi.

Kızılağaç sakinleri ise tüm yetkililere ve siyasilere seslenerek “Çığlığımızı duyun, bizim isteğimiz çok basit; bir insan hakkı olarak sağlıklı içme ve kullanma suyuna kavuşmak istiyoruz” sözleriyle duruma tepki gösterdi.