YİNEDE ŞEKER TADINDA BAYRAM OLSUN

Belki “Nerde o eski bayramlar”  diyecek yaşta pek değiliz çoğumuz ama yine de çocukluğumuzun bayramları gibi olmadığının farkındayız son dönem bayramlarının.

Hatırlıyorum da;  sokak sokak gezip, çalmadık kapı bırakmadan topladığımız gerek poşetlere gerekse bayramlık kıyafetlerimizle takım olan çantalarımıza topladığımız şekerlerin tadını… Çikolatalı olanlar elbette favori tatlarımızdı. Tüm mahalleleri turlayıp gelir,  arkadaşlarımızla birbirimiz arasında şekerleri değiştirip, kimde en fazla şeker var hesaplarımız bitmek bilmezdi.

Hepsi bir yana bayrama özel alınan kıyafetlerimizi yani bayramlıklarımızı sığdıracak yer bulamayışımıza ne demeli. “ Bayram”  denince gerçekten bayramı bayram gibi yaşayan çocuklardık. Şimdiler gibi bayram gelince tatil moduna girmedik pek biz çocukluğumuzda. Bayramı tatil olarak bilmeyen çocuklardık kısacası.  Belki de y kuşağı ile z kuşağı geçişine denk gelişimiz bizi şanslı kıldı.

Ramazan Bayramı yerine şeker bayramı dememiz topladığımız şekerlerin bizlere verdiği mutluluktandı belki de.

Şimdiki çocuklara bakıyorum da, ilerleyen yıllarda yaptığımız sohbetlerin yarısını dahi yapabileceklerine ihtimal vermiyorum. Bir şekerden bile mutlu olduğumuz çocukluğumuzun mutluluğunu yaşayamadıklarını düşünüyorum. Her birinin elinde son model telefonlar, tabletlerle mi kapatıyorlar bu açığı diye de düşünmeden edemiyorum. Birçok ailenin örf, adet ve anenelerine elbette hala değer veriyor görüyoruz, şahit oluyoruz. Ne mutlu o ailelerin çocuklarına… Ne mutlu o ailelerde yaşanan bayram sabahlarına…

Bu unutulmuşluklara bir de ülkemizde olduğu gibi tüm dünya ülkelerini de etkisi altına alan pandemi eklenince, aile büyüklerini dahi ziyaretlerimiz kısıtlanınca bayramların tat tuzu iyice kaçtı.

Yine de sağlıkla, huzurla geçireceğimiz şeker tadında bayram olsun diyelim. Şeker Bayramı’mız kutlu olsun…