Devletin Şefkati Yolda, Muğla'da Sokakta Yaşayan Engelli Gencin Yürek Burkan Hikâyesi

Muğla Gazetesi’nde yer alan haberin ardından yetkililer harekete geçti. Henüz 1 yaşındayken devlet korumasına alınan, hayatının büyük bölümünü kurumlarda geçiren Murat Çelik, bir otele yerleştirildi, yetkiler sorunlarının çözümü için çalışma başlattı.

Bir Ömür Kurumlarda, Bir Yıl Sokakta

Henüz bebekken Çocuk Esirgeme Kurumu’na verilen Murat Çelik, çocukluğunu ve gençliğini devlet koruması altında geçirdi. Eğitimini tamamladıktan sonra bir kamu kurumunda memur olarak göreve başlayan Çelik, yaşadığı sorunlar nedeniyle 2023 yılında görevinden çıkarıldı. İşini kaybetmesinin ardından annesi tarafından evden çıkarıldığını söyleyen genç, kısa süre sonra Fethiye Engelli Bakım ve Rehabilitasyon Merkezi’ne yerleştirildi.

Ancak burada yaşadığı bir sorun, Murat’ın hayatını daha da zorlaştırdı. Cezaevi sürecinin ardından merkezden de ayrılmak zorunda kalan genç, yaklaşık bir yıldır barınacak bir yer bulamıyor. Soğuk gecelerde camilere sığındığını, ancak gelen şikâyetler üzerine oralardan da ayrılmak zorunda kaldığını anlatan Murat Çelik, bir süredir sokakta yaşam mücadelesi veriyor.

“Devletin bana bir şans daha vermesini istiyorum” diyen Murat’ın bu sözleri, vicdanları derinden yaraladı.

Yetkililer Harekete Geçti

Haberin ardından yetkililer, muhabirimiz Kenan Gürbüz’e yaptıkları açıklamada Murat Çelik’in kamu görevinden müstafi olduğunu doğruladı. Açıklamada, Çelik’in geçmişte Menteşe Kaymakamlığı aracılığıyla birçok kez otel ve geçici konaklama imkânlarına yerleştirildiği, ancak bu alanlarda kalmayı tercih etmediği belirtildi.

Son gelişmeyle birlikte Murat Çelik’in yeniden bir otele yerleştirildiği ve yaşadığı sorunların çözümü için ilgili kurumların çalışma başlattığı ifade edildi. Yetkililer ayrıca, Murat’ın en büyük arzusunun yeniden memuriyete dönmek olduğunu, bunun için ise müstafi olduğu kuruma yeniden başvurması gerektiğini vurguladı.

Bu Hikâye Hepimize Ait

Sokakta yaşam mücadelesi veren engelli bir gencin dramı, yalnızca bireysel bir trajedi değil; aynı zamanda sosyal destek mekanizmalarının, kurumdan ayrılan bireylerin hayata uyum sürecinde ne kadar yeterli olduğunu sorgulatan acı bir tablo olarak hafızalara kazındı.

Murat Çelik’in hikâyesi, “kimse geride kalmasın” sözünün sadece bir temenni değil, gerçek bir sorumluluk olduğunu bir kez daha hatırlattı.