HER ŞERDE BİR HAYIR GİZLİDİR

Uzun zamandır unuttuğumuz değerler vardı. Özgürlük gibi, arkadaşlık – komşuluk gibi,

Ve ne zaman sorulsa vazgeçilmez olduğunu söyleyeceğimiz fakat bir türlü fırsat yaratıp zaman ayırmadığımız, içinde yaşadığı suyun değerini bilmeyen balıklar misali  ilgimizi, sevgimizi yeterince göstermediğimiz ailelerimiz gibi.

Dünya telaşı içinde bir kenarda “nasılsa  sahibim, bir ara zaman ayırır telafi ederim…” diyerek göz ardı ettiğimiz, aslında bizi biz yapan eş ve çocuklarımızı hatırlattı,  corona.

Çocuklarımızın,  her sabah bizi uğurlayan  her akşam kapıda bizi güler yüzle karşılayan eşimizin  duyduğu manevi hasreti, açlığı gösterdi.

En çok ihmal ettiklerimizin en yakın olduklarımız olduğunu fark etmemizi sağladı. İşimizle, patronumuzla, pazarda satıcı markette tezgahtarla  samimiyetimiz aile içi samimiyetimizden çok daha fazlaydı. Aile bireylerimiz vardı ama yokmuş gibi davranıyor başka uğraşlara daha fazla emek harcıyor, başkalarına daha fazla zaman ayırıyorduk.

Corona, hayatın işleyişine, belki de kimi hatalarımıza bir ara, bir mola vermemizi, durup düşünmemizi sağladı.

Örneğin,sabah gizlice ebeveyn yatağına sızmış, minik  başı boynunuzda minik vücudu koynunuza yaslanmış şekilde uyuyakalmış evladınızın saçlarının ne kadar hoş koktuğunu, ne kadar yumuşak olduğunu, minik kalbinin atışını hissetmenin ne büyük bir haz, Allah’ın ne büyük bir lütfu olduğunu hatırlamamızı sağladı.

Sabahları  acele etmeden hep birlikte güle eğlene ve sohbet ede ede kahvaltı yapmayı  ne kadar özlediğimizi,

Erkekler olarak  ev işlerinde, özellikle mutfak işlerinde ne kadar beceriksiz olduğumuzu görmemizi,

Saç traşı olamadığımızda evin erkekleri olarak neye benzeyeceğimizi, internetten aldığımız bir saç kesme makinesi ile  birbirimizin saçlarını kesmeye çalışırken ne kadar eğleneceğimizi ve birbirimizi neye benzeteceğimizi, tüm ev halkının o garip saç kesimi sonrası ne kadar gülüp ne kadar eğlenebileceğimizi,

Yıllardır görmediğimiz, artık yaşayıp yaşamadığını bile bilmediğimiz uzak akrabaların telefonlarını arayıp, hal hatır sormanın eski günleri yad etmenin bizi ne kadar mutlu edeceğini,

“Bugünlük bu kadar yeter,  yarın okul var, mesai var.”  demeden dilediğimiz kadar ve iç huzuru ile uzun bir gün, uzun bir gece yaşamayalı ne çok zaman olduğunu ve bugünü yaşamayı yarına ötelemememizin önemini, ailemizin, sevdiklerimizin, yaşamın ne kadar değerli olduğunu fark etmemizi sağladı.

Fiziki olmasa da manevi yönümüzle birbirimizle yakınlaşmamızı, sahip olduklarımızın değerini bir kez daha ölçüp biçmemizi, hayatı ve içindekileri yeniden önem sırasına koyarak önceliklerimizi belirlememizi sağladı.

Yaşarken ve sahipken elimizdekilerin değerini bilmemizin önemini,

Kısaca “Her şerrin arkasında bir hayır vardır.” cümlesinin ne kadar doğru ve yerinde bir cümle olduğunu hatırlattı.

Umarım bugün corona sebebi ile hatırladıklarımızı  yarın daha sağlıklı günlerde unutmaz tekrar göz ardı etmez hep hatırda tutarız.

Selam ve dua ile