Soğuk bir aralık gününde yıl 2015 yine kendimi memleketimin sokaklarına vurmuş gezerken yaşadığım o güzel anıları bir yazı dizisinde toplamıştım. “Ne zaman düşünmek yalnız kalmak istesem kentin eski dokusu içinde dar sokaklarda dolaşmayı isterim. Yine öyle bir gün iki aracın karşılıklı geldiğinde bir birine yol verdiği her bacadan yanan odun kokularının ısınana hava ile ılık ılık hissedildiği yüksek ve badanalı duvarlı evlerin oluşturduğu sokaklarda geziyorum. Evler arasına sıkışmış 6 metrekareyi geçmeyecek bir dükkan. Mahallenin bakkalı orası. Dükkana girerek birkaç atıştırmalık almak istedim. Bakkal istekleri verdikten sonra bana beklide hayatımın en zor sorusunu sordu. “Her gün köşe yazıyorsun neden buraları, bu sokakları, bu evleri yazmıyorsun?” bu soru aslında insanların köşe yazılarında gerilen siyasetten kısır çekişmelerden sıkıldığının bir göstergesi aslıda. Çok da haksız değiller. Beni bile rahatlatan huzur veren bu sokaklar hepimizi rahatlatabilir.”

***

Hava sıcaklığının müsaade ettiği saatlerde yine Muğla sokaklarında dolaşıyorum. Saat gece yarısını çoktan geçmiş. Karanlığın içinde yavaş yavaş ilerleyerek bana yaklaşan bir araç. Önce farlarımı üzerime doğru tuttu. Kendimi bir anda tavşan gibi hissettim. Hiç kımıldamadan donup kalan tavşanlar gibi. İyice yanıma geldiklerinde aracın içinde iki genç polis memurunu gördüm. İlk soruları, “Nereye gidiyorsun?” verdiğim cevap sanırım pek hoşlarına gitmedi olacak araçtan indiler. “Geziyorum” dediğimde, “Ne gezmesi bu saatte gezmemi olur git evine yat. Ver bakayım sen kimliğini.” Biz devletimize karşı her zaman saygılı oluruz. Vergimizi en önce yatırmak içi kuyruğa girer bir güvenlik gücü görünce de yardımcı olmak için elimizden gelini yaparız. Bekletmeden kimliğimi verdim. Telsiz yerine telefonla GBT sorgulaması yaptılar. Ardından evin nerede sorusunu sorunca dayanamadım. “Az önce GBT sorgulaması yaptınız bir sakıncam yok gördüğünüz gibi alkollü yada kendini kaybetmiş bir durumda da değilim kendi halimde sokakta gezip Muğla kokusunu ciğerlerime çekiyorum ne var bunda. Bırakında biraz daha dolaşayım şu sokaklarda kimseyi rahatsız etmiyorum kimsede beni rahatsız etmiyor” bu cümlelerin üzerine aldığım cevap daha da ilginçti, “Bu saatte sokakta hırsızlar, köpekler birde polisler olur sen neden dolaşıyorsun bu saatte?”

***

Muğla’yı tanımayan Muğla’da yaşamı bilmeyenlere Muğla sokaklarının ne olduğunu anlatmak kolay değil. Muğla da gece saat 3 bile olsa bir erkeği bırakın kadının bile sokakta tek başına dolaşması mümkündür. Muğla’ya yeni gelen memur arkadaşlara tavsiyem öğlen yemeklerini arastada yeke üstü kahvelerini Yağcılar’da akşam üstü sohbetlerini tabakane civarında yapsınlar ki Muğla’nın e olduğunu öğrensinler. Geceleri serin bir yerde çay keyfi yapmak içinse Kışla parkını unutmasınlar. Heykelden akyola ellerde dondurma ile yürürken karşıdan gelen herkesle selamlaşmanın keyfini yaşasınlar.