Geçtiğimiz yıl Muğla’yı etkisi altına alan ve tüm Türkiye’nin ciğerini yakan orman yangınlar maalesef bu senede bölgemizde kendisini gösterdi.
Daha düne kadar Datça’mız alev alev yanıyordu. Tüm müdahale ekipleri seferber olurken yangından siviller yine etkilendi.
- [ ] Öyle çok seviyoruz ki Muğla’yı yangından kaçmak yerine alevlere doğru koşuyoruz. Bunun en canlı örneğini geçen sene yaşanan Marmaris yangınında da görmüştük. Türkiye’nin dört bir yanından yardımlar geldi, insanlar geldi.
Fakat hala etkili önlemler alındı mı noktasın da kafamız da maalesef soru işaretleri devam ediyor.
Aradan geçen bir sene de nasıl önlemler alındı mesela? Bu önlemler yeterli oldu mu? Önümüzdeki günlerde alınacak daha etkili önlemler var mı ? Konuşuluyor mu?
Çıkan yangınlar da oldukça büyük alanlar yanıyor. Unutmamak gerekirki bu dünyada sadece bize ait değil. Binlerce canlı alevler arasında kalıyor, binlercesi yuvasız.
Umarım bu kadar acı bu kadar gözyaşı bu kadar emek birileri ekmeğine yağ sürsün diye değildir. Orada canlarını ortaya koyup alevlerin arasında kalan onlarca çalışanın, yanan canlarımızın kimse günahına girmiyordur umarım.
Konuşsak günlerce konuşabileceğimiz bir konu. Yazarken cümleleri seçerek yazdığımız. Tek bildiğim dünyanın hiç bir yerinde yangın felaketi yaşanmaması. Daha fazla cana zarar gelmemesi.
Fakat takip etmemiz gereken çok önemli bir nokta daha var. Oda yanan yerlerin betonlaştırılmaması.
Umuyorum ki Yanan yerleri 10 yıl sonra betona teslim olmuş görmeyiz.