Çağın getirdiği kazanımları iyi kullanmayı öğrenemediğimiz, kullanma dozunu ayarlayamadığımız için “Dağınık Beyin Sendromu”ndan toplumun yüzde 70-80’i kaçamıyor.

Nedir, “Dağınık Beyin Sendromu”?

Bir hastalık mıdır?

Yoksa sadece algı kapanması olarak tanımlayabilir miyiz?

Günlük hayatta her zaman, büyük-küçük, kadın-erkek, yönetici, çalışan, siyasetçi demeden herkesin muzdarip olabileceği bir durum.

*Aynı anda birden çok işe bakmak, insana hata yaptırır.

*Araç kullanırken telefonda yazışmak, telefonda konuşmak.

*İşletmede yöneticinin toplantı sırasında gelen mesajlarına bakması, cevap vermesi.

-Siyasetçinin seçmenleri ile görüşürken bir taraftan gelen maillerine, mesajlarına cevap vermesi.

*Yemek masasında çok acil bir durum yoksa, ailesini-arkadaşlarını göz ardı edip, telefon görüşmesini sürdürmesi görgü kurallarına aykırı bir durum ve karşısındaki kişilere saygısızlık olması yanında hata yaptırır.

Bu sosyal durumun dışında, aynı anda birkaç işi yaparak tasarruf sağlamayı düşünen birçok insan vardır.

Ancak böyle durumlarda hem verim düşecektir, hem de iş kazaları kaçınılmazdır.

Sağlık, inşaat, enerji sektöründe çalışanlar yönünden oldukça tehlikeli sonuçlar doğuracak bir durum.

Eğitim sektöründe yapılan hataların sonuçları hemen ortaya çıkmayacaktır.

Ancak “Dağınık Beyin Sendromu” yaşayan öğretmeni düşünün.

Yetiştirdiği öğrencilerin başarı durumu en erken 5-10 yıl sonra ortaya çıkacaktır.

Sonuç ne; Başarısız gençlik, başarısızlıklarla dolu bir gelecek.

Aynı anda yapılan işlerde dikkat kalıntısı olarak tanımlayabileceğimiz bir sorun ortaya çıkar.  Özetle bir önceki işten diğerine atlandığında dikkatimizin bir kısmı eski işte kalır. Bu durum algı yükünün artmasına neden olacaktır, sonuçta algılama sorunu yaşanacaktır.

Peki bu sorun uzayınca ne olacaktır?

Patolojik bir durum tabi ki. Başarısızlıklar devamlı hale gelirse, kişinin ilerde depresyona girme olasılığı çok yüksektir.

Bu konuda önemli çalışmalar yapan Teksas Üniversitesi Beyin Sağlığı Merkezinin kurucusu Dr. S.Bond Chapman; aynı anda  birden fazla işle uğraşmak, hatalara, gereksiz bilgileri süzememe, yüzeysel düşünmeye ve yaratıcılığı engellediğini ifade eder.

Sanayileşmenin ve teknolojinin gelişimi ile insanlar kendini ispatlamak adına da aynı anda birçok işi bir arada yapmaya çalışıyor.

Bugün iletişim teknolojisinde gelinen nokta, gerek işadamlarını, gerek siyasetçileri, gerek bürokratları aynı yanlışa düşürmekte.

Siyasetçi ve yöneticiler bu gidişata dur diyecek tedbirler almak zorunda.

Zaten depresyonda olan bir toplum, en azından üretimde durgunluğa neden olmasın.