Merhamet Kuşun Kanadında

Türkiye’nin en güzel illerinden biri olan Muğla’da Ahmet Yiğit adında bir çocuk yaşarmış. O akşam Televizyon izlerken Bodrum’da deniz kenarında Sırt üstü yatan 2-3 yaşlarında, kırmızı tişörtlü, lacivert şortlu bir çocuk görmüş. Tüm televizyon kanalları bu çocuktan bahsediyormuş. Bu çocuğun adı Alyan’mış, bir de abisi varmış Galip 5 yaşında. Ahmet Yiğit, anne ve babasına olayın aslını sorduğunda ise komşumuz olan Suriye’de bir savaş olduğunu ve kardeşlerimizin çok zor durumda olduklarını öğrenmiş. Canlarını, çocuklarını kurtarmak için ülkelerinden kaçmak, doğduğu toprakları terk etmek zorunda kalmış.

O gece Ahmet Yiğit’e annesi Suriye’den kaçmak zorunda kalan aileleri ve çocuklarını anlatmış. Hatta kaçabilenlerin şanslı olduklarını da… Zira savaşın ortasında kalan çocuklar için hayatta kalmak çok daha zormuş. Kimisi betonların üzerinde uyuyormuş, kimisi bina yıkıntılarının arasında…

Ama hepsi aç ve çok üşümüşler…

Ahmet Yiğit o gece uyuyamamış. O çocuklar için bir şeyler yapmalıymış ama ne ?

Gece uykuya dalarken “keşke bir kuş olsam” diye geçirmiş aklından.

Uykuya bu düşüncelerle dalan Ahmet Yiğit, rüyasında kendisini bir kuş olarak bulmuş. Allah dualarımı kabul etti sanırım diye düşünmüş ve başlamış işe koyulmaya…

“Keşke bir kuş olsam” diye içinden geçiren Ahmet Yiğit artık bir kuşmuş. Doğruca kanatlarını Suriye’ye doğru çırpmaya başlamış. Yolda rastladığı diğer çocuklara da Suriye’deki çocuklardan bahsetmiş, onlarında dileyenleri kuş olmaya karar vermişler ve Ahmet Yiğit’e katılmışlar. Gagalarında yiyecek ve battaniye götürmeye başlamışlar. İlk önceleri vücutları serçe kuşu kadarmış ama yardım yaptıkça bedenleri büyümeye, pençeleri güçlenmeye kanatları uzamaya başlamış. Gökyüzü yardım için kanat çırpan irili ufaklı kuşlarla dolmuş kısa bir zamanda… Hatta artık yalnızca yiyecek ve battaniye götürmenin ötesinde geçmişler. Gagalarında taşıdıkları taşları, çocuklara zarar vermek isteyen kötü insanların üzerine atarak, çocukları korumaya çalışıyorlarmış. Gel zaman git zaman yardım seferberliğine katılan tüm kuşlar o kadar çok güçlenmişler ki, her biri kartal olmuş. Suriye’deki tüm çocukları pençeleriyle kavrayarak, kanatlarıyla sarmalayarak Türkiye’ye getirebilmişler. Artık her birinin sıcak bir yatağı ve mis gibi yemekleri varmış. Artık ağlayan çocuk kalmamış yeryüzünde. Dünyanın bütün merhametli çocukları, nerede zor durumda kalan bir çocuk olduğunu duysalar, hemen kuş olup o ülkeye doğru kanat çırpmaya başlıyorlarmış zira…

Nerede mi o kuşlar? Dikkatli bakarsanız görürsünüz, yanı başınızda…

Bir de o kuşlar kurulu toplanmış karar almışlar.

Yaralanan, ölen çocuk olmasın,

Ağlayan çocuk kalmasın,

Aç uyuyan çocuk kalmasın.

Sizde onlara katılmak isterseniz bir kanat çırpmanız yeterli.