Bodrum’un en belirgin özelliği, Akdeniz ışığıyla bütünleşen beyaz evleri idi. O beyaz, sadece bir renk değil, bu kentin ruhuydu. Güneşi yansıtır, denizin mavisini kucaklar, begonvillerin pembe-mor tonlarını öne çıkarırdı. Fakat bugün o beyaz, yavaş yavaş soluyor.

Yaklaşık 35 yıldır Bodrum’da yaşayan bir okuyucumun dikkat çektiği konu, aslında hepimizin gözü önünde:

“Bodrum artık beyaz değil… Her yer gri, bej, cam ve betonla kaplanıyor.”

Bu serzeniş boşuna değil. Milyarlık villalar, “lüks site” adı altında yapılan yapılar Bodrum’un dokusunu parça parça yok ediyor.

Beyaz, Bodrum’un Kimliğidir

Bodrum’un beyazı, bir boya tercihi değil; bir yaşam kültürüdür.
Bu beyaz duvarların ardında sade yaşam, doğayla uyum, Akdeniz’in dinginliği vardır.
Ancak son yıllarda “modern mimari” adı altında, bu beyaz yerini soğuk renklere, karanlık cephelere ve camdan duvarlara bırakıyor.

Bu değişim sadece görsel bir kayıp değil, Bodrum’un kimliğine vurulan bir darbe.

Tamer Mandalinci’ye Açık Çağrı

Sayın Bodrum Belediye Başkanı Tamer Mandalinci, Bodrum’un doğasına ve kültürüne sahip çıkmak için önemli adımlar atıyorsunuz. Şimdi sıra Bodrum’un beyazına sahip çıkmakta.

Nasıl ki çevreyi korumak için yasalar çıkarılıyor, aynı şekilde renk bütünlüğü için de düzenleme yapılmalı.
Yeni inşaatlara, özellikle de villalara, “Bodrum beyazı” zorunluluğu getirilmelidir.

Yunan Adaları Bunu Başardı, Biz Neden Başaramayalım?

Komşumuz Yunanistan’da, özellikle Mikonos ve Santorini gibi adalarda, beyaz renk yasayla korunuyor.
Orada hiç kimse “Ben paramla istediğim rengi kullanırım” diyemiyor. Çünkü biliyorlar ki o beyaz, turizmin ve kültürün simgesi.

Bizde ise tam tersi: Parası olan kendi rengini yaratıyor, kendi estetiğini dayatıyor.
Oysa Bodrum’un gücü, birlikte yarattığı estetik uyumda gizliydi.

Bodrum Beyazına Sahip Çıkalım

Eğer bu gidişata dur denmezse, birkaç yıl sonra “Bodrum beyazı” sadece hatıralarda kalacak.
Yunan adalarına gidip “Ne güzel korumuşlar” diyenler, belki de aslında bizim kaybettiğimiz rengi anlatıyor olacak.

Bodrum’un beyazına sahip çıkmak, bir renge değil; bir tarihe, bir kimliğe ve bir ruha sahip çıkmaktır.