Bir Türkiye hayalim var…
Öyle uçuk bir hayal değil.
Ne yeni bir kıta keşfetmek, ne de dünyayı yerinden oynatmak istiyorum.

Benim hayalim çok basit:
Siyasetçiler, gazeteciler, yazarlar, sanatçılar, yüz kızartıcı suç işlememiş hiçbir yurttaş hapse girmesin.
Bu kadar.

Ama gel gör ki, bu basit hayal bile bugün “gerçekleşmesi zor bir lüks” gibi duruyor.

Herkesin Korkusuzca Konuşabildiği Bir Ülke Çok mu?

Bir ülkede siyasetçi düşüncesini söyledi diye tutuklanıyorsa, gazeteci gerçeği yazdı diye hedef oluyorsa, yazar eleştirdi diye yargılanıyorsa, sanatçı sahnede cümle kurdu diye kapı kapı dolaştırılıyorsa…

Orada demokrasi yoktur, korkudur.

Ve korkunun hüküm sürdüğü ülkeler,
asıl meselelerini hiçbir zaman çözemez.
Her gün bir yapay gündem, her gün yeni bir tartışma, her gün asıl sorunların üzeri örtülen bir sis perdesi…

Bu sis perdesi nasıl da tanıdık geliyor, değil mi?

Atatürk Türkiye’si Bugün Çok Daha İleride Olmalıydı

Atatürk bu ülkeyi kurarken bir hayali vardı:
Çağdaş, özgür, demokratik, aklı önceleyen bir ülke.

O Türkiye bugün nerede olmalıydı biliyor musunuz?

— Bilimde öncü
— Özgürlüklerde örnek
— Hukukun üstünlüğünde tartışmasız
— Sanatta ilham kaynağı
— Basın özgürlüğünde dünyanın en güvenli ülkelerinden biri

Peki bugün ne konuşuyoruz?

Gazeteci neden tutuklandı,
yazar niye gözaltında,
siyasetçi ne dedi,
hangi paylaşım soruşturma konusu oldu…

Bir ülkenin yılları böyle heba edilir mi?

Zaman böyle mi değerlendirilir?
Demokrasi böyle mi yerleşir?

Yapay Tartışmalarla Kaybolan Bir Ülke

Dünyada tam demokrasiyi iliklerine kadar hisseden ülkeler var.
İnsanları özgür konuşabiliyor,
fikirlerinden korkmuyor,
seçimleri tartışma değil, hizmet yarışı oluyor.

Bizde ise her gün yeni bir kutuplaşma, yeni bir gündem, yeni bir “kim kime ne dedi” krizi…

Ülke büyümesini, kalkınmasını düşünmek yerine, laf kavgasıyla gün tüketiyor.

Bütün bunlar yerine, gerçek demokrasi olsa, ifade özgürlüğü olsa, hukuk işleyecek olsa, Türkiye iki kat hızla büyür,
üç kat hızlı ilerler, beş kat daha huzurlu olur.
Bize fren olan şey düşman değil, kendimiziz.

Benim Türkiye Hayalim Korkunun Değil, Özgürlüğün Ülkesi

Bir Türkiye hayalim var:
Kimse fikir söyledi diye kapı çalmaz.
Kimse eleştirdi diye yargılanmaz.
Kimse muhalif olduğu için suçlanmaz.
Kimse düşüncesi yüzünden özgürlüğünden olmaz.

Yüz kızartıcı suç yoksa, cezaevine de demokrasiye de gerek yoktur.

Devleti güçlü kılan, hapishanelerin dolması değil;
zihinlerin özgür, yargının bağımsız olmasıdır.

Atatürk Türkiye’si olması gereken yer burasıdır.
Biz hâlâ oraya varamadıysak sorun, halkta değil;
ülkeyi yöneten aklın demokrasiyi hâlâ “tercih” sanmasındadır.

Özgürlük, Özgürlük, Özgürlük

Bir ülkeyi ileri taşıyan şey sansür değil, özgürlüktür.
Korku değil, fikir yarışıdır.
Cezaevleri değil, adil hukuk düzenidir.

Türkiye bunları hak ediyor.
Ve söyleyelim:

Bu ülke artık özgürlüğü konuşmalı,
fikir suçunu tarihin çöplüğüne gömmeli.

Benim Türkiye hayalim budur.
Ve bu hayal, bu ülkenin ulaşamayacağı bir hedef değildir.

Tandoğan Uysal