Sahaya İnerseniz İsyan Var!

Oteller boş, restoranlar sessiz, şezlonglar terk edilmiş gibi…
Ağustos ayındayız. Normalde sezonun en kalabalık, en kazançlı zamanı.
Ama bu sene Bodrum’dan Marmaris’e, Kuşadası’ndan Side’ye kadar tablo başka:
Esnaf yorgun, işletmeler moralsiz, sokaklar neredeyse tatilde.

Kültür ve Turizm Bakanı Sayın Mehmet Nuri Ersoy, büyük bir gururla 2025’in ilk 6 ayında turizm gelirinin geçen yıla göre yüzde 7,6 artarak 25,8 milyar dolara ulaştığını açıkladı.
Ne güzel!
Ancak bir sorun var:
Bu pastadan sokaktaki kimseye bir dilim düşmemiş.

Otellerde Boş Oda Bol, Müşteri Yok

Bu yaz sahil kasabalarından gelen haberler pek iç açıcı değil.
Bazı oteller, evet yanlış duymadınız, Ağustos ayında kepenk kapama kararı alıyor.
Bir otel yöneticisi şöyle diyor:
“Sezon ortasında kapatmak zorunda kalıyoruz. Elektrik faturası, personel maaşı, temizlik gideri… Müşteri gelmeyince bu yük çekilmiyor.”

Eskiden 3 ay önceden rezervasyon yapılırdı, şimdi otel odaları değil, katlarca boşluk satılık.

Restoranlar: Garson Çok, Sipariş Yok

Bodrum merkezde bir restoran işletmecisi anlatıyor:
“Menüye sadece fiyat değil, müşterinin psikolojisine göre ‘cesaret’ de yazmamız lazım. Çünkü bir şişe su 50 TL, adam menüyü görünce önce terliyor, sonra ‘biz bir yürüyelim’ diyor.”

Bir başka esnaf gülerek ama iç çekerek diyor ki:
“Turizm Bakanı 25 milyar dolardan bahsediyor, biz hâlâ geçen yılın bahşişini alamadık. Bize düşen sadece… gölgede müşteri beklemek.”

Şezlonglar Issız: Sinekler Oturuyor, İnsanlar Geçiyor

Bitez sahilinde bir plaj işletmecisi:
“Eskiden sabah 9’da dolardı şezlonglar. Şimdi akşam 5’te hâlâ ‘yer var mı?’ diye soran yok. Var da gelen yok. Gelen de kendi havlusunu getiriyor, oturmadan önce ‘şezlong ücretsiz mi’ diye soruyor.”

Sahil şeridinde şezlonglar gün boyu güneşleniyor, ama insan görmüyor.

Sosyal Medyada Cennet, Gerçekte Sessizlik

Turizm Bakanlığı’nın sosyal medya hesaplarına göre Türkiye renkli, canlı, capcanlı bir turizm cenneti.
Ama gerçek hayatta Gümüşlük’te, Türkbükü’nde, Yalıkavak’ta işletmeler erken kapanıyor, çalışanlar tatilin değil hesabın derdinde.
Dışarıdan bakan bir turist, belki denizine, güneşine, manzarasına hayran ama
kasaya bir “hoşça kal” bile bırakmadan çıkıp gidiyor.

Sayın Bakanım… Çok Özür Dileriz Ama…

Açıkladığınız bu artışa sokak sevinemedi.
Çünkü oradaki manzara, bu rakamdan bir nasip almamış.
Gülümseyen yok, en iyi ihtimalle “acı bir tebessüm” var.

Turizm merkezleri, özellikle Bodrum kıyıları, sanki bir Hiroşima sonrası sessizliğe bürünmüş.
Kimi dükkan boş, kimi otel kapalı, kimi çalışan sezon ortasında başka iş arıyor.

Demek ki bu pasta, normal halkın giremediği, kıyılara sıkışmış lüks otellere gitmiş olabilir.
Yani öyle “her şey dahil” sistemler var ki, turist otele bir giriyor, Türkiye’yi görmeden geri dönüyor.
Otelin dışına çıkmıyor, esnafı tanımıyor, memlekete katkı sıfır.
Ama o turistin adı, bakanlık raporlarında gelir olarak görünüyor.

Ve Bu Şartlar Altında Biz Hâlâ Soruyoruz:

Para Nerede Bakanım?

Bu yaz, birçok esnaf için değil “rekor”, hayatta kalma savaşıydı.
Turizm rakamları tablolarda büyümüş olabilir.
Ama gerçekte, turizm dediğiniz şey, çay kazanının kaynamasıyla, gözleme sacının dumanıyla, masa silen garsonun güler yüzüyle olur.

Bu yaz o duman tütmedi.
Masa dolmadı.
O garson boş boş denize baktı.

Sahaya inerseniz göreceksiniz… isyan var.