Tıpkı insanlar gibi dışardan albenisi çok, alımlı çalımlı görünen, bahçe düzenlemeleri yapılmış binalara takılıyor gözüm işimiz gereği… burnundan kıl aldırmayan, sokağa makyajsız çıksalar komşularının dahi tanıyamayacağı, yüzleri somurtmaktan, kötülük beslemekten, kinden, nefretten, hasetlikten yüzleri solmuş insanlar gibi binalarda. İnşaat aşamasında bir çok malzeme hazır kullanılıyor, hazır beton, dış süslemelerde kullanılan kaplamalar, hazır alçıpanlar, köpükler, hazır mutfak malzemeleri vs.. vs.. örnekleri çoğaltmak mümkün.

Haliyle aç gözlü, doyumsuz, “hep bana” diye düşünen kişilere benzeyen binalar güzel şehirlerin de havasını bozuyorlar, kasvete bürüyor, cenneti cehenneme çeviriyor adeta. Tıpkı nefes aldıkları, yaşadıkları şehirleri yaşanmaza çeviren, çekilmez kılan kendilerini hint kumaşı zanneden kibir abideleri gibi… Her lafa söyleyecek sözümüz elbet var, “edep kötekten geçer” deyip bir çok yerde sükut geçtiğimizin farkında aslında o abide baylar ve bayanlar.

Hurdacıya üste para verseniz bile kabul etmeyecekleri insanları; bazen en yakınlarımızdan birilerinin ricası ile isteyerek veya çekincelerimizden korkarak siyasete, yaşam alanlarımıza, sivil toplum kuruluşlarının yönetimlerine almışız ne yazık ki. Halbuki son kullanma tarihi geçmiş geçmiş insanların şehirlere verdikleri zarar; marketlerdeki tarihi geçmiş, çamaşır suları ile yıkanıp son kullanım tarihleri uzatılmış ürünlerin insanlara verdikleri zarara dönmüş artık.

Bizim suçumuz değil ki asiliğin ruhumuzda var oluşu; zeybek omuz omuza değil tek oynanıyor. Birlikten kuvvetin doğduğuna, el yüzü yıkarsa yüzünde eli yıkayacağına inanıyor ve savunuyoruz. Ama horon çekmek kültürümüzde yok, halay çekerek geçmedi çocukluğumuz. Ne aslımızı unuttuk, ne de nerden geldiğimizi, ne de yarı yolda adam sattık.

“Yine aylardan kasım” dinletisi kulağımızda, dostlarımızla çay tadında sohbetle, kahve hatırının sayıldığı, sevdiklerimizin ve sevenlerimizin her daim yanımızda olduğu ömrümüz güzel olsun, “vefa”nın İstanbul’da semt olmaktan çıktığını gördüğümüz günlerimiz sağlıklı huzurlu olsun yeter insanoğluna aslında. Ebediyete yolculuğumuzda hepimizin iki metre beyaz kefen götürdüğü birde yaptığımız hayır ve aldığımızı dualar, gerisi boş.

Tüm sakarın altından sakarın üstüne, baylara bayanlara sevgiyle…