Bodrum’un kasası dolu görünüyor ama suyu hâlâ akmıyor…
Bodrum Belediye Başkanı Tamer Mandalinci, göreve geldiğinde eline sihirli bir değnek değil, ağır bir bilanço aldı.
Kendisi nazikçe “zor bir tablo devraldık” diyor ama gerçekte ortada “tablo” değil, adeta bir enkaz ekonomisi var.

Belediyenin borcu 4,5 milyar TL’ye dayanmış durumda; SGK’ya olan borç 2,5 milyar.
Kasaya her giren 100 liranın 60 lirası maaşa, 20 lirası borç faizi ve SGK’ya gidiyor.
Geriye kalanla ne kalıyor?
Bodrum’un yanan ormanına, patlayan borusuna, susuz mahallesine “yama bütçe.”

Büyük bütçe, küçük hareket alanı

Rakamlar büyük, özgürlük küçük.
5 milyar 464 milyon TL’lik dev bir bütçe var ama Mandalinci’nin elini kolunu bağlayan bir yapı da var:
Personel giderleri, faizler, borçlar ve yedek ödenekler arasında nefes almak bile lüks.
Bütçenin neredeyse üçte ikisi geçmişin yüklerini taşımaya gidiyor.

Yeni bir yatırım, yeni bir proje, yeni bir çözüm üretmek?
Ancak “artarsa” mümkün… ama artmıyor.

Tamer Mandalinci’nin “personel politikasını revize edeceğiz” sözü bu yüzden dikkat çekici.
Çünkü artık belediye, bir kamu kurumu olmaktan çok bir maaş ödeme merkezine dönüşmüş durumda.
Bir ekonomi bu kadar personel odaklı olursa, su borusunu kim tamir edecek, yol kimden isteyecek?

Susuzluk: Bodrum’un en pahalı derdi

Bodrum’un 2026 bütçesinde “su” kelimesi geçiyor ama “kaynak” kısmında değil, “sorun” başlığında.
Su, bu kentin en büyük krizi olmaya devam ediyor.
Turgutreis’ten Yalıkavak’a kadar mahallelerde musluklar hâlâ sık sık kuru.

Peki, 5,4 milyarlık bütçenin içinde bu soruna ne kadar ayrılmış?
Cevap: Yok denecek kadar az.
Ne büyük bir arıtma yatırımı var, ne de altyapı yenileme hamlesi.
Bu tabloyla Bodrum’un suyu değil, sabrı tükeniyor.

Üstelik ülke ekonomisi de yangın yerinde.
Mazot, çimento, boru, enerji… her şey kat kat pahalı.
Yani suyu getirmek artık suyun kendisinden daha pahalı.
Bu ekonomik tabloda Bodrum’un su sorununa “mucizevi çözüm” beklemek, çölde deniz aramak gibi.

“Enkaz belediyesi” mi, “yeniden doğan belediye” mi olacak?

Mandalinci genç, çalışkan, Bodrum’a inanan bir başkan.
Ama şimdi karşısında iki yol var:
Ya geçmişin enkazını temizlemeye gömülüp “borç defteri” arasında kaybolacak…
Ya da kentin kaynaklarını akıllıca yönetip *“yeniden doğan belediye”*nin temellerini atacak.

Bu ikinci yol kolay değil.
Çünkü tasarruf döneminde vizyon göstermek, harcayarak değil, yönlendirerek olur.
Yani Mandalinci’nin en büyük yatırımı, para değil güven olacak.
Bodrum halkı dürüstlük ister, şeffaflık ister.
“Paramız az ama hesabımız net” diyebilen bir belediye, halkın gönlünde borçsuz olur.

Bodrum’un suyu, sabrı ve bütçesi aynı hızda tükeniyor

Bugün Bodrum’un en temel ihtiyacı su değil, sürdürülebilirlik.
Çünkü ne bütçe modeli ne personel düzeni uzun vadede bu yükü taşıyabilir.
Her yıl artan borç, eriyen kaynak, şişen personel gideri…
Bu denklem, matematikte bile uzun süre ayakta kalmaz.

Tamer Mandalinci’nin önünde zor bir soru var:
“Bir belediye hem borçlu, hem maaş ödeyen, hem yatırım yapan olabilir mi?”
Cevap: Evet, ama sadece biri eksik olursa.
O eksik de çoğu zaman yatırım olur.

Musluklardan su değil, gerçekler akıyor

Mandalinci’nin 2026 bütçesi, bir başkanın cesaret testi gibi.
Bodrum’un geleceğini kurtarmak için önce ekonomisini kurtarmak zorunda.
Ama bu ekonomiyle “su gibi akmak” değil, damla damla direnmek mümkün.

Bodrum halkı artık şunu biliyor:
Gerçek hizmet, rakamla değil muslukla ölçülür.
O musluklar yeniden akarsa, Mandalinci “enkazın üstünde oturan” değil,
enkazın içinden çıkan başkan olarak anılır.

Ve bu bütçeyle bakıldığında…
Bodrum’a suyun gelmesi Kaf Dağı’nın arkasında görünüyor.