Gittin... 
Ardından söylenmemiş sözler kaldı geriye, 
Kırık dökük şiirler,
Boğazımda düğümlenen sitemler... 
Hiç özlemedim seni. 
Günü güne eklemedim hiç. 
Ömrümden bir bahar daha geçti, 
Bir düş gördüm uyandım dedim yalnızca. 
Gittin... 
Hiç ağlamadım ardından, 
Sadece bulutlara eşlik etti gözlerim, 
Gecelere yoldaş oldu yüreğim. 
Hiç düşünmedim gözlerini, 
Bir çift turna yaktı geçti dedim yüreğimi. 
Ne olacaktı zaten bizden? 
Sarıp sarmaladım ben gönlümdeki kederi...

Ne dedimse lafügüzaf, inanma! 
Gittin... 
Dönüşü olmayan yollarda kaldı gözlerim. 
Yüreğim tarifsiz kederler içinde. 
Seyreyledim dünyayı, 
Sensiz bir garip handı dünya. 
Bir yanım bahar, bir yanım hârdı. 
İçime mevsimsiz yağmurlar yağdı. 
Gittin... 
Gecelerde hüznümü büyüttü yüreğim, 
Koynumda yalnızlığımı, 
Deva bulmaz dertlerimi... 
Ah duvarlar, ses vermez  mahsun yalnızlığıma. 
Gittin... 
Doğmaz oldu geceme ne mehtap ne ay. 
Yar, sen bundan sonra beni kahrından öldü say. 
Baharı görmeden solmuş gibiyim. 
Sorgusuz sualsiz hüküm giymiş gibiyim. 
Elleri koynunda kalmış gibiyim. 
Yar, sensiz bu garip canı neyleyim. 
Vuslata ermeden ölmüş gibiyim. 
               Gülhan Gürbüz