İşte, bir gün daha geçti sensiz. 
Yüreğimde, enkaza dönen aşkın ayak izleri.
Ne güzel başlamıştı oysa, 
Ne güzeldik biz seninle. 
Tadı yok, çaresi yok, 
Manası kalmadı şimdi hiçbir şeyin. 
Korkarım, 
Hep böyle uzaklara dalıp gidecek gözlerim. 
 
Gün gecede;
Uzun zaman oldu, 
Başımı yastığa huzurla koymayalı.  
Yoksun, 
Yine yağmurlu, 
Yine uykuyla kavgalı gözlerim. 
Beynimde dönüp duran binlerce soru. 
Gözyaşlarımla parlatıyorum, 
Payıma düşen kederi. 

Her geçen gün, bir şeyler daha alıp götürüyor;
Senden, benden, bizden
Ve hatta ömürden. 
Yoruldum; 
Tek tabanca, yüreğine yüreğimle gelmekten. 

Gözlerinde bahar olsa ne yazar, ey yâr! 
Yüreğinin ayazında buz tuttu hayallerim. 
İki el ateş eder gibi acı sözlerin. 
Hudara gecelerin tenhalığa terkedilmiş, 
Yüreğine giden yollarda kaybolmuş gibiyim. 

Sana değil;
Varlığımın önemsenmediği, 
Yokluğumun fark edilmediği yerlerde, 
Onca zaman ayak sürüyen, 
Hala senin için çarpan yüreğime sitemim.

Üstü sende kalsın,
Esirgediğin bir parça sevginin. 
Yüreğimi yerine bırak, beni bana. 
Topladım ardından, kırılıp dökülen ne varsa. 
Çekiliyorum bu aşkın geçit vermez sokaklarından, 
Yaralı, yorgun ve yenik  yalnızlığıma.