Kuş olup uçup gitsem buralardan, 
Bilmediğim diyarlara. 
Ardımda kalmasa izim. 
Taş olsa şu yüreğim,
Söküp atsam kör kuyulara,
Kimseler bulmasa.
Bir daha kimsenin yüreğine düşmese yolum.
Ne çıkar,
Adımı anan olmasa ardımdan.

Bir ölüm sessizliği, 
Bir matem, yüreğimin tenha sokaklarında.
Kara bir bulut gibi çöktü gözlerime hüzün. 
Gözyaşlarım, katre katre teslim oldu kedere.
Yaslandım yine kendime, 
Yokladım yüreğimi,
Nafile... 
Kimseler yok.
Ben kaybettim güneşimi.
Yüreğimin ayazında savrulur, üşür düşlerim.

Yazmasın kalem,
Sussun tüm şiirler bu gece.
Unutmak istiyorum 
Geleni, gelmeyeni, hiç gelmeyecek olanı.

Ah, yalan dünya!
Menzili şaşmış, paramparça yüreğim.
Senin neyine sevineyim?
Yalansın işte,
Herşey gibi, herkes gibi.
Söyle, daha kaç göz yaşı borcum var sana?
Ödemekle bitmedi.
Kes hesabı, kes gayrı...