Yılın son günüde yeni yılın ilk günü için yazıya başlamak pek de kolay olmuyor. Biten her yılın ardından yeni bir yıla umutlarla başlamak kadar güzel bir şey yok. Biten yılda yaşanan tüm olumsuzlukları unutup yeni yılla yeni umutlar beslemek hepimizin yapısında var. İstesek de istemesek de algıda yaşanan seçicilik bizleri bu duruma sokuyor. Yılın son yazılarında çizgi filmlerden özel senaryoları sizlerle paylaşmaya çalıştım. Aslında amacıma da ulaştım gibi. Okumayı pek sevmeye bir topum olarak bu yazılar o kadar çok ilgi gördü ki yeni yılda da sizlere çizgi roman tadında yazılarla devam edeceğim.

***

2018 daha gelmeden umutların fazlalığından korkup gelmekten vazgeçmiş olabilir mi? Milli Piyangonun yılbaşı büyük ikramiyesi 61 milyon neredeyse kişi başına 1 lira düşecek gibi. 78 milyonluk ülkede verilen bu büyük ikramiye herkesin umudu olmuş gibi. Kimi görsem ya bilet kuyruğunda yada eline bilet almış sallıyor bu sene bende ikramiye diye. Basılı bilet sayınını bir köşeye bırakın bu umutla bilet alan sayısı en az 20 milyon civarında. Nihayetinde ikramiye en fazla 4 kişiye çıkacak. Buda demek oluyor ki 19 milyon 999 bin 998 kişinin umutları yine boşa çıkacak. 2018 daha ilk gününde milyonların umutlarını çöpe atacak. Ya sonrası?

***

2018’den domates üreticisi umutlu, narenciye üreticisi de umutlu, umuda yolculuğa çıkan ve egenin soğuk sularına gömülen yüzlerce Suriyeli mülteci gibi Aylan bebek’te umutluydu. Umarım 2018 hepimiz için umut dolu olur.  Usta şairlerin umutları hiç bitmedi bitmiyor. Turgut Uyar “Umuttur” şiirinde bakın dizelere neleri taşıyor;

Umuttur

“sev beni, alış bana

kimse ürkütemez bağlandığımız güzelliğin utkusunu

sev beni, bir dağ gölgesi kadar sev

şimdilik bırak musluğun sızmasını damın akmasını

bir tırnak gibi büyü domuz bir tırnak gibi

zorlayarak her bir yanı

çünkü biraz sonra umut başlar her günkü, başlar“

***

Peki Attila İlhan  Belma Sebil şiirinde nasıl analatmış;

“seni ben kallavi sokağı’nda gördüm

sen beni görmedin görmedin

kapıları çaldım adını sordum

söylemediler öğrenemedim

seni ben kallavi sokağı’nda gördüm

bir daha görmedim bilmedim

belma sebil adını yakıştırdım

aklıma geldikçe her sefer

gözlerinin mavisini bitirdim

saçlarının siyahına başladım”

***

Son olarak da Özdemir Asaf’ın dizeleriyle tamamlayıp 2018’in hepinize huzur ve başarı getirmesini dileyerek tamamlayalım.

Umut Yaprakları

Öyle bir ilkyaz ol ki korkut yaprakları,

Öylel bir son yaz ol ki tut yaprakları,

Sararıp dökülürken güz rüzgârlarında

Ardında savrulsunlar, unut yaprakları.

Sevinçlerinde onlar vardı,, hüzünlerinde onlar

Seninle yeşerdiler, seninle soldular..

Olsunlar senden sonra da umut yaprakları.