Çevrende herkes şaşırsa bunu da senden bilse

Sen aklı başında kalabilirsen eğer

Herkes senden kuşku duyarken hem kuşkuya yer bırakır

Hem kendine güvenebilirsen eğer

Bekleyebilirsen usanmadan

Yalanla karşılık vermezsen yalana

Kendini evliya sanmadan

Kin tutmayabilirsen kin tutana

Düşlere kapılmadan düş kurabilir

Yolunu saptırmadan düşünebilirsen eğer

Ne kazandım diye sevinir, ne yıkıldım diye yerinir

İkisine de vermeyebilirsen değer

Söylediğin gerçeği eğip büken düzenbaz

Kandırabilir diye safları dert edinmezsen

Ömür verdiğin işler bozulsa da yılmaz

Koyulabilirsen işe yeniden

Döküp ortaya varını yoğunu

Bir yazı-turada yitirsen bile

Yitirdiklerini dolamaksızın dile

Baştan tutabilirsen yolunu

Yüreğine sinirine dayan diyecek

Direncinden başka şeyin kalmasa da

Herkesin bırakıp gittiği noktada

Sen dayanabilirsen tek

Herkesle düşüp kalkar erdemli kalabilirsen

Unutmayabilirsen halkı krallarla gezerken

Dost da düşman da incitemezse seni

Ne küçümser ne de büyültürsen çevreni

Her saatin her dakkasına

Emeğini katarsan hakçasına

Her şeyiyle dünya önüne serilir

Üstelik oğlum adam oldun demektir

***

Rudyard Kıplıng’in o efsane şiiri. Merhum Başbakanlardan Bülent Ecevit’in çevirisi ile okuduk yıllarca. Şimdilerde Muğla’da adam vardı yoktu tartışması devam ediyor. O cümlen kurulduğu iddia edilen odada ben yoktum. O yüzden iki tarafı dinlemekte fayda var. Biri o cümleyi kurdu diyor diğeri söylemedim diyor. Bir siyasetçi hayatı boyunca yaptığı tüm eylemlerden sorumlu tutulur. İlk okul sırasında arkadaşının saçını çekmesi bile bir gün gelir önüne konur. “Zamanında benim saçımı çekmişti” cümlelerini görürseniz şaşırmayın. İşte sırf bu yüzden siyasetçiler konuşurken dikkat etmeli kelimeleri özenle seçmeli. Bunun içinde kelime haznesinin geniş olması gerekir. Yoksa tombikse – teksax okuyarak siyaset yapılmıyor.