2015 yılıydı dönemin Ekonomi Bakanı Nihat Zeybekçi AK Parti İl Kadın Kolları 4. Olağan kongresine katılmak için Muğla’ya gelmişti. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Atatürk Kültür Merkezi’nde düzenlenen kongrede konuşan Bakan Zeybekçi kendisi için CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçtaroğlu’nun “Zeybek oynamayı bırak” dediğini hatırlatarak, “Çakallar sokak aralarında, zeybekler meydanda gezer” demişti. 2015 yılından 2017 geldik Muğla sokaklarına bakıyorum durum hiçte Bakan Zeybekçi’nin dediği gibi değil. Şu sıralar Çakallar ya sosyal medyada yada rakı sofralarında gezerken, Efeler hem sokakta, hem de meydanlarda boy gösteriyorlar.

***

Muğlalı farklıdır. Sıkmaya baskı kurmaya gelmez. Aykırı olmak zordur. Her adımın bir bedeli vardır. Belli bir düzene ayak uydurarak, sessiz kalıp yaşamak en kolayıdır. Aklı olanın bir de fikri vardır. Fikir sahibi olmak, insanı kendi haline bırakmaz. Uyku tutmaz, rahat durmaz fikir çilesi çekenler. Herkesle aynı çizgide bulunmaları zordur bu kişilerin. Bunlar çoğu kez muhaliftir. Muhaliflik damarını diri tutukları ölçüde dikkat çeker ve fikirleri ile yol gösterici olurlar. Muhalifler için en büyük güç akıl ve zekadır.  İhtiyacımız olan tipler aslında ilk sırada muhalifler yer alır. Farklı sesleri, farklı renkleri olmalı bir toplumun. Farklı bakış, düşünüş her zaman ortak aklı da beraberinde getirir. Yaşadığımız toplumsal sıkıntılar, buhranlar, karamsarlık ve umutsuzluk aslında aynı çizgide sıralanmanın tezahürüdür.  Uzayıp giden aynı çizgide zamanla sıkılganlık ve bıkkınlık olacaktır. Gelin biraz da muhalif olalım. İçimize atıp bastırdığımız duygularımızı, düşüncelerimizi, hayallerimizi dışa vuralım.  Sevgimizi, çelişkilerimizi, isyanımızı içe atıp bastırmak yerine dışa vuralım.  Haydi, bir ses verin sizde!

***

“Surda bir gedik açtık; mukaddes mi mukaddes!

Ey kahpe rüzgâr, artık ne yandan esersen es!..”

Necip Fazıl bu dizeleri 1947’de haykırıyor. Değişen bir şey yok bu geçen 70 yılda. Buradaki muhaliflik yol açan, yön veren ve çözüm üreten bir duruştur. Nefessiz kalan bir topluma oksijendir. Ciğerleri açan güçlü kan pompalaması gibi bir harekettir. Bu muhalif sesler her zaman olmalı.  İrlandalının birisi büyük kıtlık günleri İrlanda’dan ailesini bir tekneye yükleyip yelken kürek yeni kıta, yeni dünya Amerika’ya gidiyor. Rıhtıma yaklaştıklarında soruyor.

–“Burada hükümet var mı?”

– “Var.” diyorlar.

– “İyi o zaman ben muhalifim” diyor. “Muhalif olmak iyidir.”

Gazeteciler en güzeli bulmaya adar hayatını. Ütopyaların peşinden gidendir. Bu güzelliği arayış yolculuğunda, eleştirir, sorgular, karşı koyar. Kim iktidar olursa olsun karşısında durur. Halkına, gelecek kuşaklara rol model olmak zorundadır. Dik durur. Çünkü halk ona doğruları söylemesi için bu payeyi vermiştir. Artık o çağları yarıp gelen ve otoriteye kafa tutan bir ozandan başkası değildir. Diz çökmez. Çökerse Divan Edebiyatı gibi sarayın dışına çıkamaz. Saraya hapsolur. Halka türkü söyler o halkın anlamadığı bir sürü kelimeden bir araya gelmiş duygusuz şiirler yazar.

***

Dedim ye muhalif olmak iyidir. Siz muhalif olup gerçekleri söyledikçe “densiz olursunuz, ahlaksız, riyakar olursunuz, satılmış olursunuz, ön yargılı olursunuz…” olursunuzda olursunuz. Siz onların menfaatlerine engel oldukça daha kim bilir neler olursunuz.

NOT: Bu yazdıklarımı anlamayan ama “Survivorda” bütün yarışmacıları ezbere bilen, “O Ses”te kime kimler döndü onu takip eden,  “İzdivaç” programlarında karşıdan elektrik alamayan teyzelerin hayatlarını ezbere bilip onlara uygun koca adayları konusunda fikir sahibi olan birçok insan olduğunu biliyorum. Umarım onlardan değilsinizdir!