Geçen yıl evdeki mutfağı tadilat yaptırdım. Özellikle bayanlar beni çok iyi anlar. Hem evde günlük hayatı sürdürmek hem de tadilat işiyle uğraşmak çok sinir bozucudur. Hele ki mutfak gibi günün her saatinde o bölüme ihtiyacımız varsa…

Neyse öncelikle ustalarla ( elektrikçisi, su tesisatçısı, marangozu, boyacısı)  görüştük. İşi ne zaman başlayabilecekleri ne yapılması gerektiği ve ne kadar süre de bitirecekleri konusunda plan yaptık. Daha sonra en zoru mutfaktaki eşyaları nereye nasıl yerleştirmem gerektiğini düşündüm. Tabi tadilat olacak ama kısa sürede olsa günlük hayatım aksamadan devam etmek zorunda. Kısa süre de buzdolabını, bulaşık makinesini ve ocağı uygun yere monte işlemini tamamladım. Daha sonra günlük kullanacağım eşyaları uygun yerlere yerleştirdim. Ustalar geldiğinde onlara uygun çalışma alanı hazırlanmıştı. Sistemli bir şekilde onlarda günlük işlerini yaptılar. Tabii arada müdahale de ettim. Gördüğüm aksaklıkları ev halkını hissettirmeden ve günlük hayatımı etkilemeden giderilmesini sağladık.

Yani deli kızın çeyizi gibi oradan oraya savrulmadık, dağılmadık, kimse şikâyetçi olmadı.

***                       ***                       ***

Şimdi bunu okuyanlar bize ne derler. Konuyu nereye bağlayacaksın diyenler olur. Konum;  sistem  ve plan….Ve bu bizi  çok ilgilendiriyor…

Şehrimizin Cumhuriyet Meydanında devam eden çalışmalarımız var. Cumhuriyet Meydanından çıkalım. Recai Güreli Caddesine doğru yürüyelim tabi yürüyebilirsek. Tamam, buralarda çalışmalar yeni başladı. Abdi İpekçi Caddesine doğru bakalım. O cadde de yaklaşık 5 ay önce başladı.   Ve daha tamamlanamadı. Asfalt döküldü, yolun bir tarafına kaldırım taşları döşendi ama kaldırımda beş metre gidiyoruz ve karşımıza bir toprak yığını, taşlar, demirler geliyor. Her üç beş metrede bu durum aynı. Yolun diğer tarafı ayrı bir muamma toprak yığını, arabalar paralel şekilde park edilmiş. Yol tamamen daralmış. Güya tek yön olmasına karışı, çift yönde arabalar işliyor. Allah hem yayalara hem de araç kullananlara sabır versin. Gece caddenin durumu daha vahim. Ana cadde olmasına karşın hala aydınlatma sağlanamadı. Zifiri karanlık. Her gün bir şey unutuluyor yapılan yerler tekrar kazılıyor tekrar kapatılıyor. Yol çalışmaları artık yılan hikâyesine döndü.

Yani deli kızın çeyizi gibi uyumsuz, plansız, dağınık ve artık günlük yaşantımızı etkileyecek şekilde çalışmalar devam ediyor. Herkes isyanda. Esnaf dertli, çalışan dertli, gezen dertli , küçücük çocuklar bile şikayetçi. Şimdi okullar da açılıyor. Sabah trafiğimiz evlere şenlik.

***                       ***                       ***

Yol çalışmaları başlayalı yaklaşık bir buçuk yıl oldu. İlk çalışmalar başlayacağı zaman yapılan basın toplantısında “450 günde bitecek ve bu süre içersinde aksaklıklar en aza indirilecek her şey planlandı” diye söylenmişti.  Ben kendi şahsı adıma söyleyeyim. Bu süre içinde bir planlama gözleyemedim. Bir yetkiliyi, sayın daire başkanlarımı ve sayın belediye başkanlarımı çalışmalar sırasında göremedim. Tabi her daim veya her gün orda olmazlar. Ama arada bir çalışmaları yerinde inceleyip, halk neden bu kadar  şikayetçi diye soramazlar mı?

İlle sokağa çıkmak için, halkı dinlemek için seçim çalışmalarımı olması gerekiyor? Diye sormadan da edemiyor insan.

Ne diyelim vaktiyle düğün olsa da çeyiz ortadan kalksa…